เรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจของช่างฝีมือชาวโครเอเชีย

     Ivan Dadic อดีตกะลาสีเรือจากเมืองสปลิท ประเทศโครเอเชีย ค้นพบความหลงใหลในงานช่างตีเหล็ก หลังจากที่เขาไปสะดุดกับร้านของปู่และพบทั่งตีเหล็กที่ทำด้วยมือ
ตั้งแต่นั้นมา เขาได้เรียนรู้เทคนิคการตีแบบดั้งเดิมและเทคนิคสมัยใหม่ เวิร์คช็อปของ Ivan สะท้อนความเชื่อของเขาว่าการตีโลหะเป็นรูปแบบหนึ่งของบทกวีที่ช่วยให้เขาแสดงจิตวิญญาณและความคิดของเขาออกมาในรูปแบบโลหะ
เราได้พบกับเขาเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมและค้นหาว่าทำไมเป้าหมายสูงสุดคือการปลอมดาบดามัสกัสที่มีลวดลาย
เพื่อจะเข้าใจว่าฉันลงเอยด้วยการเป็นช่างตีเหล็กได้อย่างไร คุณต้องเข้าใจว่ามันเริ่มต้นอย่างไร ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนของฉัน มี 2 สิ่งเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน ฉันค้นพบห้องทำงานของคุณปู่ผู้ล่วงลับของฉันเป็นครั้งแรก และเริ่มทำความสะอาดและซ่อมแซมมัน ในกระบวนการกำจัดชั้นสนิมและฝุ่นที่สะสมมานานหลายทศวรรษ ฉันพบเครื่องมือที่ยอดเยี่ยมมากมาย แต่สิ่งที่ทำให้ฉันหลงใหลมากที่สุดก็คือค้อนแฟนซีและทั่งเหล็กที่ทำด้วยมือ
เวิร์คช็อปนี้ดูเหมือนห้องใต้ดินจากยุคอดีตที่ถูกลืมไปนานแล้ว และฉันก็ยังไม่รู้ว่าทำไม แต่ทั่งดั้งเดิมนี้เป็นเหมือนอัญมณีในมงกุฎของถ้ำสมบัติแห่งนี้
เหตุการณ์ที่สองเกิดขึ้นไม่กี่วันต่อมา ตอนที่ฉันและครอบครัวกำลังทำความสะอาดสวน กิ่งก้านและหญ้าแห้งกองรวมกันและเผาในเวลากลางคืน เพลิงไหม้ครั้งใหญ่ยังคงดำเนินต่อไปทั้งคืน โดยบังเอิญทิ้งท่อนเหล็กยาวไว้ในถ่าน ฉันเอาแท่งเหล็กออกจากถ่านหินและต้องประหลาดใจที่เห็นแท่งเหล็กเรืองแสงสีแดงตัดกับกลางคืนโดยสิ้นเชิง “เอาทั่งตีเหล็กมาให้ฉัน!” พ่อของฉันพูดอยู่ข้างหลังฉัน
เราหลอมแท่งนี้เข้าด้วยกันจนกระทั่งเย็นลง เราปลอมแปลง เสียงค้อนของเราสะท้อนอย่างกลมกลืนในตอนกลางคืน และประกายไฟเหี่ยวเฉาก็บินไปยังดวงดาว ในขณะนี้เองที่ฉันตกหลุมรักการปลอมแปลง
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ความปรารถนาที่จะปลอมแปลงและสร้างสรรค์ด้วยมือของฉันเองได้ก่อตัวขึ้นในตัวฉัน ฉันรวบรวมเครื่องมือและเรียนรู้จากการอ่านและดูทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการตีเหล็กที่มีให้ทางออนไลน์ เมื่อหลายปีก่อน ความปรารถนาและความตั้งใจที่จะสร้างและสร้างสรรค์โดยใช้ค้อนและทั่งตีเหล็กได้เจริญเต็มที่ ฉันทิ้งชีวิตการเป็นกะลาสีไว้ข้างหลัง และเริ่มทำสิ่งที่ฉันคิดว่าฉันเกิดมาเพื่อทำ
เวิร์คช็อปของคุณสามารถเป็นได้ทั้งแบบดั้งเดิมและสมัยใหม่ ผลงานของคุณชิ้นไหนเป็นแบบดั้งเดิมและชิ้นไหนเป็นผลงานสมัยใหม่?
ถือเป็นแบบดั้งเดิมในแง่ที่ว่าฉันใช้ถ่านแทนเตาโพรเพน บางทีก็ใช้พัดลมเป่าไฟ บางทีก็ใช้เครื่องเป่าลม ฉันไม่ได้ใช้เครื่องเชื่อมสมัยใหม่ แต่ปลอมส่วนประกอบของตัวเอง ฉันชอบเพื่อนที่มีค้อนขนาดใหญ่มากกว่าค้อน และฉันก็เชียร์เขาด้วยเบียร์ดีๆ แต่ฉันคิดว่าแก่นแท้ของธรรมชาติดั้งเดิมของฉันคือความปรารถนาที่จะรักษาความรู้เกี่ยวกับวิธีการดั้งเดิม และไม่ปล่อยให้ความรู้เหล่านั้นหายไปเพียงเพราะมีวิธีการสมัยใหม่ที่เร็วกว่า
ช่างตีเหล็กจำเป็นต้องรู้วิธีรักษาไฟถ่านก่อนที่จะกระโดดไปที่ไฟโพรเพนซึ่งไม่จำเป็นต้องบำรุงรักษาขณะทำงาน ช่างตีเหล็กแบบดั้งเดิมจะต้องรู้วิธีเคลื่อนย้ายเหล็กด้วยค้อนก่อนที่จะใช้ค้อนทุบอันทรงพลัง
คุณต้องยอมรับนวัตกรรม แต่ในกรณีส่วนใหญ่ การลืมวิธีการตีเหล็กแบบเก่าที่ดีที่สุดถือเป็นเรื่องน่าละอายอย่างยิ่ง ตัวอย่างเช่น ไม่มีวิธีการสมัยใหม่ที่สามารถแทนที่การเชื่อมด้วยฟอร์จได้ และยังไม่มีวิธีเก่าที่สามารถให้อุณหภูมิเป็นองศาเซลเซียสได้อย่างแม่นยำเหมือนกับที่เตาความร้อนไฟฟ้าสมัยใหม่ให้มา ฉันพยายามรักษาสมดุลนั้นและใช้สิ่งที่ดีที่สุดของทั้งสองโลก
ในภาษาลาติน Poema Incudis แปลว่า "บทกวีของทั่งตีเหล็ก" ฉันคิดว่าบทกวีนั้นเป็นภาพสะท้อนของจิตวิญญาณของกวี บทกวีสามารถแสดงออกได้ไม่เพียงแต่ผ่านการเขียนเท่านั้น แต่ยังผ่านทางองค์ประกอบ ประติมากรรม สถาปัตยกรรม การออกแบบ และอื่นๆ อีกมากมาย
ในกรณีของฉัน ฉันพิมพ์จิตวิญญาณและความคิดของฉันลงบนโลหะผ่านการตีขึ้นรูป นอกจากนี้ บทกวีควรยกระดับจิตวิญญาณของมนุษย์และเชิดชูความงดงามแห่งการสร้างสรรค์ ฉันพยายามสร้างสรรค์สิ่งสวยงามและสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนที่ได้เห็นและใช้งานมัน
ช่างตีเหล็กส่วนใหญ่จะเชี่ยวชาญในสิ่งของประเภทเดียว เช่น มีดหรือดาบ แต่คุณมีหลายประเภท คุณทำงานอะไร? มีผลิตภัณฑ์ที่คุณต้องการสร้างเหมือนจอกศักดิ์สิทธิ์ในงานของคุณหรือไม่?
ตอนนี้ฉันคิดดูแล้ว คุณพูดถูกจริงๆ ที่ฉันครอบคลุมเนื้อหาที่หลากหลาย กว้างเกินไปจริงๆ! ฉันคิดอย่างนั้นเพราะมันยากสำหรับฉันที่จะปฏิเสธความท้าทาย ดังนั้น กลุ่มผลิตภัณฑ์จึงขยายตั้งแต่แหวนและเครื่องประดับสั่งทำพิเศษ ไปจนถึงมีดทำครัวดามัสกัส ตั้งแต่คีมของช่างตีเหล็กไปจนถึงที่คีบไวน์
ขณะนี้ฉันกำลังมุ่งเน้นไปที่มีดทำครัวและมีดล่าสัตว์ จากนั้นจึงใช้เครื่องมือตั้งแคมป์และงานไม้ เช่น ขวานและสิ่ว แต่เป้าหมายสูงสุดคือการตีดาบ และดาบดามัสกัสที่มีลวดลายเชื่อมถือเป็นจอกศักดิ์สิทธิ์
เหล็กดามัสกัสเป็นชื่อยอดนิยมสำหรับเหล็กเคลือบ ในอดีตมีการใช้กันทั่วโลก (ในวัฒนธรรมสมัยนิยม โดยส่วนใหญ่จะใช้ดาบคาทาน่าและดาบไวกิ้ง) เพื่อแสดงให้เห็นถึงคุณภาพของวัสดุและงานฝีมือ กล่าวโดยสรุป เหล็กสองประเภทที่แตกต่างกันถูกหลอมเชื่อมเข้าด้วยกัน จากนั้นจึงพับซ้ำและหลอมเชื่อมอีกครั้ง ยิ่งซ้อนกันหลายชั้น รูปแบบก็จะยิ่งซับซ้อนมากขึ้น หรือคุณสามารถเลือกใช้การออกแบบที่โดดเด่นยิ่งขึ้นด้วยชั้นด้านล่าง และในบางกรณีก็รวมเข้าด้วยกัน จินตนาการเป็นเพียงขีดจำกัดเท่านั้น
หลังจากที่ใบมีดถูกหลอม อบชุบ และขัดเงาแล้ว ใบมีดจะถูกใส่ลงในกรด ความแตกต่างปรากฏเนื่องจากองค์ประกอบทางเคมีที่แตกต่างกันของเหล็ก เหล็กที่มีส่วนผสมของนิกเกิลทนทานต่อกรดและยังคงความมันวาว ในขณะที่เหล็กที่ปราศจากนิกเกิลจะเข้มขึ้น ดังนั้นลวดลายจึงแสดงให้เห็นในทางตรงกันข้าม
ผลงานของคุณส่วนใหญ่ได้รับแรงบันดาลใจจากนิทานพื้นบ้านและตำนานของชาวโครเอเชียและนานาชาติ Tolkien และ Ivana Brlich-Mazuranich เข้ามาในสตูดิโอของคุณได้อย่างไร?
ตามที่โทลคีนกล่าวไว้ ภาษาในตำนานเป็นการแสดงออกถึงความจริงที่อยู่ภายนอกตัวเรา เมื่อLúthienสละความเป็นอมตะเพื่อ Beren และเมื่อ Sam ต่อสู้กับ Shelob เพื่อช่วยโฟรโด เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับความรักที่แท้จริง ความกล้าหาญ และมิตรภาพมากกว่าคำจำกัดความของสารานุกรมหรือหนังสือเรียนจิตวิทยาเล่มใด ๆ
เมื่อแม่ใน Stribor Forest สามารถเลือกที่จะมีความสุขตลอดไปและลืมลูกชายของเธอ หรือจดจำลูกชายของเธอและทนทุกข์ทรมานตลอดไป เธอก็เลือกอย่างหลังและในที่สุดก็ได้ลูกชายของเธอกลับมา และความเจ็บปวดของเธอก็หายไป ซึ่งสอนให้เธอรู้จักความรักและการเสียสละ - ตำนานเหล่านี้และเรื่องอื่น ๆ อีกมากมายอยู่ในหัวของฉันมาตั้งแต่เด็ก ในงานของฉัน ฉันพยายามสร้างสิ่งประดิษฐ์และสัญลักษณ์ที่ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องราวเหล่านี้
บางครั้งฉันก็สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ และตระหนักถึงเรื่องราวบางอย่างของฉัน ตัวอย่างเช่น "Memories of Einhardt" มีดในอาณาจักรโครเอเชียเก่า หรือ Blades of Croatian History ที่กำลังจะมีขึ้น ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวของสมัยอิลลิเรียนและโรมัน ได้รับแรงบันดาลใจจากประวัติศาสตร์ แต่มีการหักมุมจากตำนานอยู่เสมอ พวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของซีรีส์ Lost Artifacts of the Kingdom of Croatia ของฉัน
ฉันไม่ได้ทำเหล็กด้วยตัวเอง แต่บางครั้งฉันก็ทำเหล็กด้วยตัวเอง เท่าที่ฉันรู้ฉันอาจจะผิดที่นี่ มีเพียงพิพิธภัณฑ์ Koprivnica เท่านั้นที่พยายามผลิตเหล็กของตัวเองและอาจเป็นเหล็กจากแร่ แต่ฉันคิดว่าฉันเป็นช่างตีเหล็กคนเดียวในโครเอเชียที่กล้าทำเหล็กทำเอง
ฉากใน Split มีไม่มากนัก มีผู้ผลิตมีดบางรายที่ทำมีดโดยใช้เทคนิคการตัด แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ปลอมมีดและวัตถุของตนจริงๆ เท่าที่ฉันรู้ ยังมีผู้คนใน Dalmatia ที่ยังคงส่งทั่งตีเหล็กอยู่ แต่มีน้อยคน ฉันคิดว่าเมื่อ 50 ปีที่แล้วตัวเลขแตกต่างกันมาก
อย่างน้อยทุกเมืองหรือหมู่บ้านใหญ่ๆ ต่างก็มีช่างตีเหล็ก เมื่อ 80 ปีที่แล้ว เกือบทุกหมู่บ้านก็มีช่างตีเหล็ก แน่นอน ดัลเมเชียมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการตีเหล็ก แต่น่าเสียดาย เนื่องจากมีการผลิตจำนวนมาก ช่างตีเหล็กส่วนใหญ่จึงหยุดทำงานและการค้าขายก็เกือบจะสูญพันธุ์
แต่ตอนนี้สถานการณ์กำลังเปลี่ยนไป และผู้คนเริ่มกลับมาชื่นชมงานฝีมืออีกครั้ง ไม่มีมีดจากโรงงานที่ผลิตจำนวนมากสามารถเทียบได้กับคุณภาพของใบมีดปลอมด้วยมือ และไม่มีโรงงานใดที่สามารถอุทิศผลิตภัณฑ์ให้ตรงความต้องการของลูกค้าเพียงรายเดียวได้เหมือนช่างตีเหล็ก
ใช่. งานของฉันส่วนใหญ่เป็นงานสั่งทำ ผู้คนมักจะพบฉันผ่านโซเชียลมีเดียและบอกฉันว่าพวกเขาต้องการอะไร จากนั้นฉันก็ออกแบบ และเมื่อบรรลุข้อตกลงฉันก็เริ่มผลิตผลิตภัณฑ์ ฉันมักจะแสดงผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปบน Instagram @poema_inducs หรือ Facebook ของฉัน
อย่างที่บอกไปว่างานฝีมือนี้ใกล้จะสูญพันธุ์แล้ว และหากเราไม่ถ่ายทอดความรู้ให้คนรุ่นต่อๆ ไป ก็อาจสูญพันธุ์ได้อีก ความหลงใหลของฉันไม่ใช่แค่ความคิดสร้างสรรค์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเรียนรู้ด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงจัดเวิร์กช็อปช่างตีเหล็กและการทำมีดเพื่อรักษางานฝีมือให้คงอยู่ต่อไป ผู้คนที่มาเยี่ยมชมมีความหลากหลาย ตั้งแต่คนที่กระตือรือร้นไปจนถึงกลุ่มเพื่อนที่ออกไปเที่ยวและฝึกฝนด้วยกัน
จากภรรยาที่ให้สามีทำเวิร์คช็อปทำมีดเป็นของขวัญวันครบรอบ ไปจนถึงเพื่อนร่วมงานที่ทำอีดีท็อกซ์สร้างทีม ฉันยังจัดเวิร์คช็อปท่ามกลางธรรมชาติเพื่อหลีกหนีจากตัวเมืองโดยสิ้นเชิง
ฉันคิดเกี่ยวกับแนวคิดนี้มากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สิ่งนี้จะทำให้ผู้มาเยี่ยมชมได้รับประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครอย่างแน่นอน เนื่องจากในปัจจุบันมีผลิตภัณฑ์ "ทำของที่ระลึกเอง" อยู่ไม่มากนักบนโต๊ะ โชคดีที่ปีนี้ฉันจะร่วมมือกับ Intours DMC และเราจะทำงานร่วมกันเพื่อบรรลุเป้าหมายนี้และเสริมสร้างสถานที่ท่องเที่ยวของสปลิต